Intelligentietests of cognitieve capaciteitentests vormen een veelgebruikt middel om iets over de functiegeschiktheid van sollicitanten te weten te komen. Hoewel er nog steeds kritiek is op intelligentietests, blijkt uit onderzoek dat de intelligentietest waarschijnlijk het beste selectie-instrument is wat op dit moment voorhanden is. Naarmate functies complexer worden, stijgt de voorspellende waarde van een intelligentietest. Dat valt gemakkelijk te begrijpen, voor complexe functies gaat het vaak om grote hoeveelheden informatie die (snel) geselecteerd en bewerkt moeten worden. Dat is ook wat de meeste intelligentietests van u vragen. U krijgt te maken met woorden, cijfers en afbeeldingen die u volgens bepaalde regels moet analyseren en bewerken.

Wilt u oefenen met representatieve intelligentietestopgaven,klik dan hier.

De test bestaat uit twintig opgaven. Alle opgaven zijn afkomstig uit het boek Het Psychologisch Onderzoek, een oefenboek.

Een huidige intelligentietest zegt weinig tot niets over uw IQ. Het IQ is in die zin een achterhaalde maat. Men vergelijkt tegenwoordig uw prestaties op een intelligentietest met de prestaties van overeenkomstige mensen (normgroep). Op deze wijze kan men bijvoorbeeld zien of u laag, gemiddeld of hoog scoort in vergelijking met mensen met een academische opleiding. Afhankelijk van de functie-eisen wordt uw score meestal als laag, voldoende of hoog beschouwd. De meeste intelligentietests zijn aptitude tests: het gaat om een specifieke intelligentiefactor, bijvoorbeeld cijfermatig inzicht (cijferreeksen) of semantisch inzicht (analogieën). Soms gaat het om ruimtelijk inzicht, logisch redeneervermogen, of deductief redeneervermogen (syllogismen). Bij de meeste mensen hangen de scores op specifieke intelligentietests echter hoog positief samen, er zit een grote overlap in. Deze gemeenschappelijke component wordt ook wel g genoemd (van general intelligence). Juist deze algemene g factor blijkt de grootste verklaring te vormen voor bijvoorbeeld arbeidsprestaties. Er zijn echter uitzonderingen, zoals bijvoorbeeld ruimtelijk inzicht.

Literatuur:

Bloemers, W (1999): Het psychologisch Onderzoek, een oefenboek. Ambo, Baarn.

Kline, P (1993): The handbook of psychological testing. London, Routledge.

Cook, M. (2009): Personnel Selection. Adding value through people. Chichester, Wiley